Basisregistratie: verschil tussen versies

Uit NORA Online
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3: Regel 3:
|Definitie=Een bij wet als basisregistratie aangemerkte registratie.
|Definitie=Een bij wet als basisregistratie aangemerkte registratie.
|Vastgesteld in=Stelselarchitectuur van het Heden
|Vastgesteld in=Stelselarchitectuur van het Heden
|bron=Stelselarchitectuur van het Heden
|Toelichting=De basisregistratie is de elementaire bouwsteen van het [[Stelsel van Basisregistraties]]. Iedere basisregistratie bevat authentieke en meestal ook niet-authentieke gegevens. Een basisregistratie is dus geheel of gedeeltelijk een authentieke registratie en meestal ook deels een niet-authentieke registratie.
|Toelichting=De basisregistratie is de elementaire bouwsteen van het [[Stelsel van Basisregistraties]]. Iedere basisregistratie bevat authentieke en meestal ook niet-authentieke gegevens. Een basisregistratie is dus geheel of gedeeltelijk een authentieke registratie en meestal ook deels een niet-authentieke registratie.



Versie van 13 okt 2014 13:42



Beschrijving:


Bron:
Vastgesteld in: Stelselarchitectuur van het Heden
Toelichting: De basisregistratie is de elementaire bouwsteen van het Stelsel van Basisregistraties. Iedere basisregistratie bevat authentieke en meestal ook niet-authentieke gegevens. Een basisregistratie is dus geheel of gedeeltelijk een authentieke registratie en meestal ook deels een niet-authentieke registratie.

Kamerstuk 26 387 nummer 11 definieert een authentieke registratie als volgt: “Een kwalitatief hoogwaardig en met expliciete garanties voor de borging van die kwaliteit omkleed bestand van, gezien het geheel van wettelijke taken, vitale en/of veelvuldig en om uiteenlopende redenen benodigde gegevens over personen, instellingen, zaken, verrichtingen of gebeurtenissen, dat bij wet als de enig officieel erkende registratie voor de betreffende gegevens is aangemerkt en dat in het gehele land verplicht wordt gebruikt door alle overheidsinstanties, alsook zo mogelijk door private organisaties, tenzij het gebruik om zwaarwegende redenen zoals privacybescherming expliciet is uitgesloten.”[1]

In de wet of in een algemene maatregel van bestuur ligt vast welke gegevens van de basisregistratie authentiek zijn. Gegevens kunnen alleen authentiek zijn, als de overheid in kan staan voor de kwaliteit er van. Een basisregistratie bevat naast de authentieke, verplicht te gebruiken gegevens ook niet-authentieke gegevens waarvoor gebruik wenselijk is.

Iedere basisregistratie voldoet aan de volgende twaalf eisen:[2]

  1. De registratie is bij wet geregeld.
  2. De afnemers hebben een terugmeldplicht (voor de verplicht te gebruiken gegevens).
  3. De basisregistratie wordt verplicht gebruikt door de hele overheid (de verplichting geldt voor de authentieke gegevens die nodig zijn bij de uitvoering van publiekrechtelijke taken).
  4. Er is duidelijkheid over de aansprakelijkheid.
  5. De realisatie en exploitatie geschieden tegen redelijke kosten en er is eenduidigheid over de verdeling ervan.
  6. Er is duidelijkheid over inhoud en bereik van de registratie.
  7. Er zijn sluitende afspraken en procedures tussen de houder van het register enerzijds en de leveranciers en de afnemers van gegevens anderzijds.
  8. Er zijn duidelijke procedures met betrekking tot de toegankelijkheid van de basisregistratie.
  9. Er is een stringent regime van kwaliteitsborging.
  10. Er is vastgelegd dat en hoe afnemers van gegevens op een niet-vrijblijvende wijze betrokken worden bij de besluitvorming over de registratie.
  11. De positie van de basisregistratie binnen het Stelsel van Basisregistraties is duidelijk en de relaties met de basisregistraties zijn beschreven.
  12. De zeggenschap over de basisregistratie berust bij een bestuursorgaan en er is een minister verantwoordelijk voor het realiseren, respectievelijk het functioneren van de registratie.


Deze taken van een basisregistratie zijn verdeeld over de volgende rollen:

  • Registratiehouder (ook wel ‘eigenaar’): Het voor de basisregistratie bestuurlijk verantwoordelijke ministerie dat ook opdrachtgever is voor de ‘verstrekker’. De registratiehouder is verantwoordelijk voor het besturen van de basisregistratie.[3]
  • Toezichthouder: De partij die er voor verantwoordelijk is dat wordt toegezien of de basisregistratie conform eisen, afspraken en wetgeving opereert. Op het moment van schrijven is het toezicht voor de meeste basisregistraties ingevuld met periodieke audits door onafhankelijke partijen in opdracht van de registratiehouder en/of verstrekker en/of bronhouders.
  • Bronhouder: Verantwoordelijk voor het inwinnen en bijhouden van de authentieke en nietauthentieke gegevens in een basisregistratie en voor het borgen van de kwaliteit van die gegevens.
  • Verstrekker: De partij die de landelijke voorziening voor het verstrekken van gegevens beheert en exploiteert. De verstrekker is verantwoordelijk voor het verstrekken van de gegevens. De verstrekker is ook verantwoordelijk voor het faciliteren van het gebruik: voor het leveren van kennis en ondersteuning aan afnemers voor het aansluiten op de landelijke voorziening en voor het afnemen van gegevens.
  • Afnemer: Eenieder die gegevens afneemt van een basisregistratie voor gebruik in de eigen processen. Afnemers zijn zowel bestuursorganen met een publiekrechtelijke taak als private partijen die de gegevens gebruiken voor niet-publiekrechtelijke activiteiten[4]


Referenties

  1. Gebaseerd op de definitie van 'authentieke registratie' in kamerbrief 26 387, Nr. 11, Actieprogramma Elektronische Overheid, 17 oktober 2001.
  2. Kamerstuk 26 387, nummer 18, Actieprogramma Elektronische Overheid, 3 maart 2003
  3. De term registratiehouder (en ook de term registerhouder) wordt in verschillende documenten ook wel gebruikt voor de rollen verstrekker en bronhouder. In deze architectuur verstaan we onder registratiehouder het verantwoordelijk ministerie.
  4. De definitie van ‘authentieke registratie’ in kamerbrief 26 387, Nr. 11 onderkent ook het mogelijke gebruik door private partijen.


Wordt op andere pagina's toegelicht met een 'tooltip': Nee