Basisregistratie: verschil tussen versies

Uit NORA Online
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(comments stelselarchitect verwerkt)
Regel 6: Regel 6:
|Toelichting=De basisregistratie is de elementaire bouwsteen van het [[Stelsel van Basisregistraties]]. Iedere basisregistratie bevat authentieke en meestal ook niet-authentieke gegevens. Een basisregistratie is dus geheel of gedeeltelijk een authentieke registratie en meestal ook deels een niet-authentieke registratie.
|Toelichting=De basisregistratie is de elementaire bouwsteen van het [[Stelsel van Basisregistraties]]. Iedere basisregistratie bevat authentieke en meestal ook niet-authentieke gegevens. Een basisregistratie is dus geheel of gedeeltelijk een authentieke registratie en meestal ook deels een niet-authentieke registratie.


Kamerstuk 26 387 nummer 11 definieert een authentieke registratie als volgt: “Een kwalitatief hoogwaardig en met expliciete garanties voor de borging van die kwaliteit omkleed bestand van, gezien het geheel van wettelijke taken, vitale en/of veelvuldig en om uiteenlopende redenen benodigde gegevens over personen, instellingen, zaken, verrichtingen of gebeurtenissen, dat bij wet als de enig officieel erkende registratie voor de betreffende gegevens is aangemerkt en dat in het gehele land verplicht wordt gebruikt door alle overheidsinstanties, alsook zo mogelijk door private organisaties, tenzij het gebruik om zwaarwegende redenen zoals privacybescherming expliciet is uitgesloten.”<ref>Gebaseerd op de definitie van 'authentieke registratie' in kamerbrief 26 387, Nr. 11, Actieprogramma Elektronische Overheid, 17 oktober 2001.</ref>
Kamerstuk 26 387 nummer 11 definieert een authentieke registratie als volgt: “Een kwalitatief hoogwaardig en met expliciete garanties voor de borging van die kwaliteit omkleed bestand van, gezien het geheel van wettelijke taken, vitale en/of veelvuldig en om uiteenlopende redenen benodigde gegevens over personen, instellingen, zaken, verrichtingen of gebeurtenissen, dat bij wet als de enig officieel erkende registratie voor de betreffende gegevens is aangemerkt en dat in het gehele land verplicht wordt gebruikt door alle overheidsinstanties, alsook zo mogelijk door private organisaties, tenzij het gebruik om zwaarwegende redenen zoals privacybescherming expliciet is uitgesloten.”<ref>Gebaseerd op de definitie van 'authentieke registratie' in [https://zoek.officielebekendmakingen.nl/dossier/33527/kst-26387-11.html kamerbrief 26 387, Nr. 11, Actieprogramma Elektronische Overheid, 17 oktober 2001].</ref>


In de wet of in een algemene maatregel van bestuur ligt vast welke gegevens van de basisregistratie authentiek zijn. Gegevens kunnen alleen authentiek zijn, als de overheid in kan staan voor de kwaliteit er van. Een basisregistratie bevat naast de authentieke, verplicht te gebruiken gegevens ook niet-authentieke gegevens waarvoor gebruik wenselijk is.  
In de wet of in een algemene maatregel van bestuur ligt vast welke gegevens van de basisregistratie authentiek zijn. Gegevens kunnen alleen authentiek zijn, als de overheid in kan staan voor de kwaliteit er van. Een basisregistratie bevat naast de authentieke, verplicht te gebruiken gegevens ook niet-authentieke gegevens waarvoor gebruik wenselijk is.  


Iedere basisregistratie voldoet aan de volgende twaalf eisen:<ref>Kamerstuk 26 387, nummer 18, Actieprogramma Elektronische Overheid, 3 maart 2003</ref>
Iedere basisregistratie voldoet aan de volgende twaalf eisen:<ref>[https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-26387-18.html Kamerstuk 26 387, nummer 18, Actieprogramma Elektronische Overheid, 3 maart 2003]</ref>
#De registratie is bij wet geregeld.
#De registratie is bij wet geregeld.
#De afnemers hebben een terugmeldplicht (voor de verplicht te gebruiken gegevens).
#De afnemers hebben een terugmeldplicht (voor de verplicht te gebruiken gegevens).
Regel 25: Regel 25:




Deze taken van een basisregistratie zijn verdeeld over de volgende rollen:
Bij een basisregistratie zijn verschillende partijen in verschillende rollen betrokken:  
*'''Registratiehouder''' (ook wel ‘eigenaar’): Het voor de basisregistratie bestuurlijk verantwoordelijke ministerie dat ook opdrachtgever is voor de ‘verstrekker’. De registratiehouder is verantwoordelijk voor het besturen van de basisregistratie.<ref>De term registratiehouder (en ook de term registerhouder) wordt in verschillende documenten ook wel gebruikt voor de rollen verstrekker en bronhouder. In deze architectuur verstaan we onder registratiehouder het verantwoordelijk ministerie.</ref>
* De opdrachtgever is het voor de basisregistratie verantwoordelijke ministerie dat opdrachtgever is voor de ‘verstrekker’ (de beheerder van de landelijke voorziening).
*'''Toezichthouder''': De partij die er voor verantwoordelijk is dat wordt toegezien of de basisregistratie conform eisen, afspraken en wetgeving opereert. Op het moment van schrijven is het toezicht voor de meeste basisregistraties ingevuld met periodieke audits door onafhankelijke partijen in opdracht van de registratiehouder en/of verstrekker en/of bronhouders.
* De toezichthouder is er verantwoordelijk voor dat wordt toegezien of de basisregistratie conform eisen, afspraken en wetgeving opereert. Momenteel is het toezicht voor de meeste basisregistraties ingevuld met periodieke audits door onafhankelijke partijen in opdracht van de opdrachtgever en/of verstrekker en/of bronhouders.
*'''Bronhouder''': Verantwoordelijk voor het inwinnen en bijhouden van de authentieke en nietauthentieke gegevens in een basisregistratie en voor het borgen van de kwaliteit van die gegevens.
* Een bronhouder is verantwoordelijk voor het inwinnen en bijhouden van authentieke en nietauthentieke gegevens in een basisregistratie en voor het borgen van de kwaliteit van die gegevens.
*'''Verstrekker''': De partij die de landelijke voorziening voor het verstrekken van gegevens beheert en exploiteert. De verstrekker is verantwoordelijk voor het verstrekken van de gegevens. De verstrekker is ook verantwoordelijk voor het faciliteren van het gebruik: voor het leveren van kennis en ondersteuning aan afnemers voor het aansluiten op de landelijke voorziening en voor het afnemen van gegevens.
* De verstrekker (ook wel de beheerder of houder landelijke voorziening) is de partij die de landelijke voorziening voor het verstrekken van gegevens beheert, exploiteert en doorontwikkelt. De verstrekker is verantwoordelijk voor het verstrekken van de gegevens en voor het faciliteren van het gebruik.
*'''Afnemer''': Eenieder die gegevens afneemt van een basisregistratie voor gebruik in de eigen processen. Afnemers zijn zowel bestuursorganen met een publiekrechtelijke taak als private partijen die de gegevens gebruiken voor niet-publiekrechtelijke activiteiten<ref>De definitie van ‘authentieke registratie’ in kamerbrief 26 387, Nr. 11 onderkent ook het mogelijke gebruik door private partijen.</ref>  
* Een afnemer is eenieder die gegevens afneemt van een basisregistratie voor gebruik in de eigen processen. Afnemers zijn zowel bestuursorganen met
een publiekrechtelijke taak als private partijen die de gegevens gebruiken voor niet-publiekrechtelijke activiteiten.<ref>De definitie van ‘authentieke registratie’ in kamerbrief 26 387, Nr. 11 onderkent ook het mogelijke gebruik door private partijen. [https://zoek.officielebekendmakingen.nl/dossier/33527/kst-26387-11.html Kamerbrief]</ref>  
{{referenties}}}}
{{referenties}}}}

Versie van 21 jul 2015 15:36



Beschrijving:


Bron:
Vastgesteld in: Stelselarchitectuur van het Heden
Toelichting: De basisregistratie is de elementaire bouwsteen van het Stelsel van Basisregistraties. Iedere basisregistratie bevat authentieke en meestal ook niet-authentieke gegevens. Een basisregistratie is dus geheel of gedeeltelijk een authentieke registratie en meestal ook deels een niet-authentieke registratie.

Kamerstuk 26 387 nummer 11 definieert een authentieke registratie als volgt: “Een kwalitatief hoogwaardig en met expliciete garanties voor de borging van die kwaliteit omkleed bestand van, gezien het geheel van wettelijke taken, vitale en/of veelvuldig en om uiteenlopende redenen benodigde gegevens over personen, instellingen, zaken, verrichtingen of gebeurtenissen, dat bij wet als de enig officieel erkende registratie voor de betreffende gegevens is aangemerkt en dat in het gehele land verplicht wordt gebruikt door alle overheidsinstanties, alsook zo mogelijk door private organisaties, tenzij het gebruik om zwaarwegende redenen zoals privacybescherming expliciet is uitgesloten.”[1]

In de wet of in een algemene maatregel van bestuur ligt vast welke gegevens van de basisregistratie authentiek zijn. Gegevens kunnen alleen authentiek zijn, als de overheid in kan staan voor de kwaliteit er van. Een basisregistratie bevat naast de authentieke, verplicht te gebruiken gegevens ook niet-authentieke gegevens waarvoor gebruik wenselijk is.

Iedere basisregistratie voldoet aan de volgende twaalf eisen:[2]

  1. De registratie is bij wet geregeld.
  2. De afnemers hebben een terugmeldplicht (voor de verplicht te gebruiken gegevens).
  3. De basisregistratie wordt verplicht gebruikt door de hele overheid (de verplichting geldt voor de authentieke gegevens die nodig zijn bij de uitvoering van publiekrechtelijke taken).
  4. Er is duidelijkheid over de aansprakelijkheid.
  5. De realisatie en exploitatie geschieden tegen redelijke kosten en er is eenduidigheid over de verdeling ervan.
  6. Er is duidelijkheid over inhoud en bereik van de registratie.
  7. Er zijn sluitende afspraken en procedures tussen de houder van het register enerzijds en de leveranciers en de afnemers van gegevens anderzijds.
  8. Er zijn duidelijke procedures met betrekking tot de toegankelijkheid van de basisregistratie.
  9. Er is een stringent regime van kwaliteitsborging.
  10. Er is vastgelegd dat en hoe afnemers van gegevens op een niet-vrijblijvende wijze betrokken worden bij de besluitvorming over de registratie.
  11. De positie van de basisregistratie binnen het Stelsel van Basisregistraties is duidelijk en de relaties met de basisregistraties zijn beschreven.
  12. De zeggenschap over de basisregistratie berust bij een bestuursorgaan en er is een minister verantwoordelijk voor het realiseren, respectievelijk het functioneren van de registratie.


Bij een basisregistratie zijn verschillende partijen in verschillende rollen betrokken:

  • De opdrachtgever is het voor de basisregistratie verantwoordelijke ministerie dat opdrachtgever is voor de ‘verstrekker’ (de beheerder van de landelijke voorziening).
  • De toezichthouder is er verantwoordelijk voor dat wordt toegezien of de basisregistratie conform eisen, afspraken en wetgeving opereert. Momenteel is het toezicht voor de meeste basisregistraties ingevuld met periodieke audits door onafhankelijke partijen in opdracht van de opdrachtgever en/of verstrekker en/of bronhouders.
  • Een bronhouder is verantwoordelijk voor het inwinnen en bijhouden van authentieke en nietauthentieke gegevens in een basisregistratie en voor het borgen van de kwaliteit van die gegevens.
  • De verstrekker (ook wel de beheerder of houder landelijke voorziening) is de partij die de landelijke voorziening voor het verstrekken van gegevens beheert, exploiteert en doorontwikkelt. De verstrekker is verantwoordelijk voor het verstrekken van de gegevens en voor het faciliteren van het gebruik.
  • Een afnemer is eenieder die gegevens afneemt van een basisregistratie voor gebruik in de eigen processen. Afnemers zijn zowel bestuursorganen met

een publiekrechtelijke taak als private partijen die de gegevens gebruiken voor niet-publiekrechtelijke activiteiten.[3]


Referenties

  1. Gebaseerd op de definitie van 'authentieke registratie' in kamerbrief 26 387, Nr. 11, Actieprogramma Elektronische Overheid, 17 oktober 2001.
  2. Kamerstuk 26 387, nummer 18, Actieprogramma Elektronische Overheid, 3 maart 2003
  3. De definitie van ‘authentieke registratie’ in kamerbrief 26 387, Nr. 11 onderkent ook het mogelijke gebruik door private partijen. Kamerbrief


Wordt op andere pagina's toegelicht met een 'tooltip': Nee