Gemeenschappelijke Informatiemodel voor Voorzieningen
Achtergrond[bewerken]
De softwarecatalogus is een collectief instrument waarmee organisaties onderling eenvoudig en op snelle wijze inzicht krijgen in elkaars applicatielandschap, deze kunnen vergelijken en contacten kunnen leggen om eventueel samen te werken richting aankopen en leveranciers. De softwarecatalogus kan organisaties ondersteunen bij:
- marktoriëntatie voor nieuwe of vervangende software;
- eigen applicatielandschap vergelijken met andere organisaties;
- contact leggen met organisaties met interessant productportfolio;
- het plannen van ICT-vervangingen;
- het opstellen van een programma van eisen;
- het beoordelen van offertes;
- het bespreken van meningsverschillen met de leverancier over wat is afgesproken en wat is geleverd.
VNG Realisatie (gemeenten), Het Waterschapshuis (waterschappen), GGD-GHOR Nederland, Kennisnet (onderwijs) en Het Nederlands Instituut Publieke Veiligheid (Veiligheidsregio’s), hierna te noemen de Alliantie, hebben allemaal een vorm van een softwarecatalogus.
Het huidige platform waarop de softwarecatalogus draait, gaat end-of-life per november 2023 (met eventuele optie tot verlenging). Overzetten naar een nieuwere versie zou in de praktijk een complete herbouw betekenen. De Alliantie is daarom een samenwerking aangegaan en heeft een onderzoek laten uitvoeren naar mogelijkheden voor een toekomstige softwarecatalogus. Hierbij wordt gekeken naar:
- gezamenlijk leveranciersmanagement
- gezamenlijke inkoop
- standaardisatie (o.a. ondersteuning bij informatieveiligheid)
- common ground
- automatische koppelingen met andere bronbestanden (waaronder bijvoorbeeld een CMDB)
- ondersteuning bij informatieveiligheid
Waarom is het gemeenschappelijk informatiemodel van belang?[bewerken]
Eén van de belangrijkste conclusies uit het onderzoek is dat de SWC-use-case vooral een dataintegratie vraagstuk betreft. In de situatie van de huidige softwarecatalogus is de (meta)data verzameld op één plek, nl. de SWC zelf. Echter, op heel veel plekken in de verschillende sectoren wordt ook relevante informatie over applicaties verzameld en opgeslagen om diverse redenen, zoals ten behoeve van operationeel beheer, informatiebeveiliging, privacywetgeving, bedrijfsvoering, lifecycle-en portfoliomanagement. Niet alleen de gebruikende organisaties (in hun CMDB’s), maar ook de leveranciers hebben relevante informatie beschikbaar over hun producten. Daarbij zien we dat het hier gaat om een groepering van services, die aan afnemers wordt aangeboden met als doel het bevorderen van uniformiteit en efficiëntie. Dit noemen we een voorziening. Het richtinggevende advies in het onderzoek is dan ook: kies voor een ecosysteem op basis van een vijflaagsarchitectuur met (waarschijnlijk) een soort voorzieningencatalogus als centrale component. De Alliantie stelt voor een afsprakenstelsel op te zetten om knelpunten in de gegevensuitwisseling op te lossen met richtlijnen ten aanzien van de te gebruiken gemeenschappelijke taal (gemeenschappelijk informatiemodel) en ook ten aanzien van de andere architectuurlagen. Bijvoorbeeld hoe data beschikbaar te stellen, wie welke data mag bewerken; maar ook bijv. hoe de toegang te regelen tot de gegevens (richtlijnen voor elke architectuurlaag). Als eerste stap heeft de Stuurgroep van de Alliantie besloten tot het ontwikkelen van een gemeenschappelijk informatiemodel conform de MIM-standaard.
Wat is het informatiemodel?[bewerken]
Het MIM conceptuele informatiemodel (CIM) softwarecatalogus (SWC) beschrijft de gegevensdefinitie van het informatiedomein van de gemeenschappelijke softwarecatalogus van de Alliantie. Een conceptueel model is geheel technologie-onafhankelijk en bevat alleen voor alle Alliantie-partijen gemeenschappelijke modelelementen. Hiermee wordt bedoeld dat er bijvoorbeeld geen extra attribuutsoorten worden opgenomen die afhankelijk zijn van specifiek beleid binnen een sector. Het model is modulair in domeinen opgezet zodat het ruimte biedt voor uitbreiding.
Om een voorziening en het gebruik ervan, verder af te bakenen, biedt het informatiemodel daarnaast de mogelijkheid om gebruik te maken van architectuurelementen / referentieconcepten afkomstig uit een referentiearchitectuur horende bij een bepaalde sector. In de namenlijst wordt bijgehouden welke referentiearchitecturen worden ondersteund, zoals FORA, GEMMA, NORA, WILMA. In een referentiearchitectuur zitten referentieconcepten zoals een bedrijfsfunctie, een bedrijfsproces, referentiecomponent of een applicatieservice.
Dit gemeenschappelijk informatiemodel biedt een goede basis voor iedere organisatie die grip wil krijgen op haar applicatielandschap door het realiseren van een eigen softwarecatalogus.
| Direct aan de slag |
|---|
|
Benieuwd hoe het informatiemodel of bedrijfsobjectenmodel eruit ziet? Kijk dan op |
|
| Meer informatie & Contact |
|---|
|
Dit thema wordt beheerd door experts uit overheid en marktpartijen:
Contactpersoon: Algemeen: André Plat (VNG Realisatie), Andre.plat@vng.nl Domeinspecifiek:
|
|