Zaakgericht werken bij beleidsontwikkeling inrichten: verschil tussen versies

Uit NORA Online
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(categorie ZgW)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
==Hoe kan ik Zaakgericht werken voor beleidsontwikkeling inrichten?==
==Hoe kan ik Zaakgericht werken voor beleidsontwikkeling inrichten?==
Allereerst moeten aanleiding en resultaat worden bepaald. Het ligt voor de hand dat de aanleiding bestaat uit het ontvangen van een opdrachtformulering. In zeker een belangrijk deel van de gevallen zal dat een  interne opdracht zijn. Een opdracht markeert dus het begin van een zaak.
Evenzeer ligt het voor de hand het resultaat te koppelen aan het opleveren van het te ontwikkelen beleidsproduct. Dat markeert dus het einde van een zaak voor het ontwikkelen van beleid.


Vervolgens is de vraag aan de orde hoe een beleidsontwikkelproces in te delen naar opeenvolgende brokstukken uit te voeren werk, de zogenoemde fasen of processtappen met daaraan gekoppelde statussen.
Allereerst moeten aanleiding en resultaat van de zaken worden bepaald. Het ligt voor de hand dat de aanleiding bestaat uit het ontvangen van een opdracht, bijvoorbeeld voor het opstellen van een beleidsplan. In een belangrijk deel van de gevallen zal dat een interne opdracht zijn (hetgeen voor het kunnen toepassen van zaakgericht werken overigens niets uitmaakt). Een opdracht markeert dus het begin van een zaak. Maar vaak is er in de voorafgaande tijd al de nodige informatie verzameld, bijvoorbeeld tijdens het ‘volgen van ontwikkelingen in een bepaald beleidsveld’, die relevant is voor de zaak en daar aldus deel van moet uitmaken. Daarom is het praktisch als in het voortraject van een dergelijke zaak in ieder geval qua dossiervorming reeds zoveel als mogelijk zaakgericht wordt gewerkt, bijvoorbeeld door alle desbetreffende gegevens bij elkaar te bewaren. Nadat de genoemde opdracht ontvangen is en duidelijk is dat er definitief sprake is van een zaak, wordt alle informatie uit het voortraject bij elkaar gebracht en in de zaak vastgelegd. Evenzeer ligt het voor de hand het resultaat te koppelen aan het opleveren van het te ontwikkelen beleidsproduct. In het algemeen is dit het geval als het ontwikkelde beleid is vastgesteld. Dat markeert dus het einde van een zaak voor het beleidsontwikkeling.
Zaakgericht werken biedt organisaties de ruimte om eigen keuzen te maken bij het indelen van het proces in processtappen en bijbehorende statussen. Maar het niet moeilijk om daarvoor al suggesties te doen. Daarvoor kijken we eerst naar de zogenoemde beleidscyclus. Die kunnen we als volgt beschrijven:
Vervolgens is er de vraag hoe een beleidsontwikkelproces in te delen in opeenvolgende brokstukken van uit te voeren werk, de zogenoemde fasen of processtappen met daaraan gekoppelde statussen. Uitgangspunt hierbij is dat Zaakgericht werken organisaties de ruimte biedt om eigen keuzen te maken bij het indelen van het proces in processtappen en bijbehorende statussen. Op basis van de zogenoemde beleidscyclus volgt hieronder een aantal suggesties.
* agendavorming (wat gaan we doen?);
Een beleidscyclus bestaat in het algemeen uit de volgende stappen (*)
* beleidsontwikkeling;
(* Andere varianten zijn ook mogelijk. Google op 'beleidscyclus', kies voor afbeeldingen en er wordt een omvangrijke verzameling van modellen zichtbaar.)
* beleidsimplementatie;
* beleidsuitvoering;
* evaluatie.
Na evaluatie begint op enig moment weer een nieuwe cyclus, met eerst agendavorming en vervolgens het ontwikkelen van nieuw beleid of het bijstellen van bestaand beleid. Andere varianten zijn ook mogelijk. Google op 'beleidscyclus', kies voor afbeeldingen en er wordt een omvangrijke verzameling van modellen zichtbaar.


• agendavorming (wat gaan we doen?);


De beleidscyclus gaat ook over beleidsuitvoering en dus over meer dan alleen beleidsontwikkeling. Als we daarop nu inzoomen, zijn wederom meerdere varianten mogelijk. Een zo'n variant is de volgende reeks:
beleidsontwikkeling;
* ontvangen opdracht;
* verzamelen informatie;
* analyseren;
* afstemmen;
* formuleren van het beleidsproduct;
* besluitvorming;
* opleveren beleidsproduct.
Aan het ontvangen van de opdracht kan vooraf gaan dat de opdrachtnemer zelf de opdrachtformulering moet schrijven.
Soms is na het ontvangen van de opdracht sprake van een oriëntatie op de inhoud van de opdracht en wel of niet acceptatie van de opdracht.


• beleidsbepaling (besluitvorming);


Maar het kan ook simpeler, bijvoorbeeld met de volgende reeks processtappen:
• beleidsimplementatie;
* ontvangen opdracht;
 
* formuleren beleidsproduct;
• beleidsuitvoering;
* besluitvorming;
 
* opleveren beleidsproduct.
• evaluatie.
Telkens na het afronden van een processtap wordt een nieuwe status ingevoerd. Die markeert de overgang naar de volgende processtap.
 
Na evaluatie begint op enig moment weer een nieuwe cyclus, met eerst agendavorming en vervolgens het ontwikkelen van nieuw beleid of het bijstellen van bestaand beleid.
Beleidsprocessen beperken zich in de regel tot de eerste drie stappen, waarbij de stap van beleidsontwikkeling zich het meest leent voor zaakgericht werken. Agendavorming verloopt in het algemeen te ongestructureerd om zaakgericht werken mogelijk te maken. Besluitvorming wordt binnen veel organisaties beschouwd als onderdeel van de zaakafhandeling zelf (resultaat is tenslotte een vastgesteld beleidsplan) en is vaak geregeld in de vorm van een generieke processtap binnen of gekoppeld aan het zaaksysteem.
Is het binnen een beleidsontwikkelingproces mogelijk om processtappen te onderscheiden en zo ja, welke zijn dat?
Denk hierbij bijvoorbeeld aan de volgende reeks:
• ontvangen opdracht;
• verzamelen informatie;
• analyseren;
• afstemmen;
• formuleren van het beleidsproduct;
• besluitvorming;
• opleveren beleidsproduct.
Maar omdat een beleidsmedewerker op grond van de specifieke kenmerken van de zaak en persoonlijke en/of professionele voorkeuren veelal zelf bepaalt op welke wijze deze tot de formulering van het beleidsproduct komt, kan het ook simpeler, bijvoorbeeld via de volgende reeks processtappen:
ontvangen opdracht;
formuleren beleidsproduct;
besluitvorming;
opleveren beleidsproduct.
Na het afronden van elke processtap wordt een nieuwe status ingevoerd. Die markeert de overgang naar de volgende processtap.  





Versie van 6 aug 2014 16:01

Hoe kan ik Zaakgericht werken voor beleidsontwikkeling inrichten?[bewerken]

Allereerst moeten aanleiding en resultaat van de zaken worden bepaald. Het ligt voor de hand dat de aanleiding bestaat uit het ontvangen van een opdracht, bijvoorbeeld voor het opstellen van een beleidsplan. In een belangrijk deel van de gevallen zal dat een interne opdracht zijn (hetgeen voor het kunnen toepassen van zaakgericht werken overigens niets uitmaakt). Een opdracht markeert dus het begin van een zaak. Maar vaak is er in de voorafgaande tijd al de nodige informatie verzameld, bijvoorbeeld tijdens het ‘volgen van ontwikkelingen in een bepaald beleidsveld’, die relevant is voor de zaak en daar aldus deel van moet uitmaken. Daarom is het praktisch als in het voortraject van een dergelijke zaak in ieder geval qua dossiervorming reeds zoveel als mogelijk zaakgericht wordt gewerkt, bijvoorbeeld door alle desbetreffende gegevens bij elkaar te bewaren. Nadat de genoemde opdracht ontvangen is en duidelijk is dat er definitief sprake is van een zaak, wordt alle informatie uit het voortraject bij elkaar gebracht en in de zaak vastgelegd. Evenzeer ligt het voor de hand het resultaat te koppelen aan het opleveren van het te ontwikkelen beleidsproduct. In het algemeen is dit het geval als het ontwikkelde beleid is vastgesteld. Dat markeert dus het einde van een zaak voor het beleidsontwikkeling. Vervolgens is er de vraag hoe een beleidsontwikkelproces in te delen in opeenvolgende brokstukken van uit te voeren werk, de zogenoemde fasen of processtappen met daaraan gekoppelde statussen. Uitgangspunt hierbij is dat Zaakgericht werken organisaties de ruimte biedt om eigen keuzen te maken bij het indelen van het proces in processtappen en bijbehorende statussen. Op basis van de zogenoemde beleidscyclus volgt hieronder een aantal suggesties. Een beleidscyclus bestaat in het algemeen uit de volgende stappen (*) (* Andere varianten zijn ook mogelijk. Google op 'beleidscyclus', kies voor afbeeldingen en er wordt een omvangrijke verzameling van modellen zichtbaar.)

• agendavorming (wat gaan we doen?);

• beleidsontwikkeling;

• beleidsbepaling (besluitvorming);

• beleidsimplementatie;

• beleidsuitvoering;

• evaluatie.

Na evaluatie begint op enig moment weer een nieuwe cyclus, met eerst agendavorming en vervolgens het ontwikkelen van nieuw beleid of het bijstellen van bestaand beleid. Beleidsprocessen beperken zich in de regel tot de eerste drie stappen, waarbij de stap van beleidsontwikkeling zich het meest leent voor zaakgericht werken. Agendavorming verloopt in het algemeen te ongestructureerd om zaakgericht werken mogelijk te maken. Besluitvorming wordt binnen veel organisaties beschouwd als onderdeel van de zaakafhandeling zelf (resultaat is tenslotte een vastgesteld beleidsplan) en is vaak geregeld in de vorm van een generieke processtap binnen of gekoppeld aan het zaaksysteem. Is het binnen een beleidsontwikkelingproces mogelijk om processtappen te onderscheiden en zo ja, welke zijn dat? Denk hierbij bijvoorbeeld aan de volgende reeks: • ontvangen opdracht; • verzamelen informatie; • analyseren; • afstemmen; • formuleren van het beleidsproduct; • besluitvorming; • opleveren beleidsproduct. Maar omdat een beleidsmedewerker op grond van de specifieke kenmerken van de zaak en persoonlijke en/of professionele voorkeuren veelal zelf bepaalt op welke wijze deze tot de formulering van het beleidsproduct komt, kan het ook simpeler, bijvoorbeeld via de volgende reeks processtappen: • ontvangen opdracht; • formuleren beleidsproduct; • besluitvorming; • opleveren beleidsproduct. Na het afronden van elke processtap wordt een nieuwe status ingevoerd. Die markeert de overgang naar de volgende processtap.


De combinatie van processtap en te bereiken status kan er - hier in de simpele variant - als volgt uitzien:

Processtap Te bereiken status
Ontvangen opdracht Opdracht ontvangen
Formuleren beleidsproduct Beleidsproduct geformuleerd
Besluitvorming Beleidsproduct vastgesteld
Opleveren beleidsproduct Beleidsproduct opgeleverd